Το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής (έτος ίδρυσης 1967), στο πλαίσιο της πολυετούς του παρουσίας στο χώρο της Λόγιας Σύγχρονης Μουσικής υπό τη μπαγκέτα του διαπρεπή αρχιμουσικού, συνθέτη και ακαδημαϊκού Θόδωρου Αντωνίου, δίνει συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015 και ώρα 20:30 και στο πλαίσιο του κύκλου Σύγχρονη Μουσική Δημιουργία. Ο τίτλος της συναυλίας είναι Εργαστήριο Νέων Συνθετών, και αφιερώνεται στο Θόδωρο Αντωνίου για τα 80ά του γενέθλια.
Από το 1997 ο μαέστρος Αντωνίου υλοποιεί σειρά εργαστηρίων νέων Ελλήνων Συνθετών στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με σκοπό την εκπαιδευτική – δημιουργική διαδικασία και συνεργασία ανάμεσα στον μαέστρο, το νέο συνθέτη και τους μουσικούς. Η ιδέα που με πολύ θέρμη αγκαλιάστηκε από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και υλοποιείται κάθε χρόνο, δίνει τη δυνατότητα στους νέους δημιουργούς να παρουσιάσουν τη δουλειά τους και να την τελειοποιήσουν μέσα στο πλαίσιο της πρόβας και της αγαστής συνεργασίας.
Για το φετινό Εργαστήριο Νέων Ελλήνων Συνθετών το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε συνεργασία με την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών, έκανε ανοιχτή πρόσκληση υποβολής μουσικών συνθέσεων, με σκοπό να επιλεγούν έξι (6) από αυτές και να παρουσιαστούν στο Εργαστήριο. Υποβλήθηκαν 20 συνολικά συνθέσεις, οι οποίες στη συνέχεια τέθηκαν στην κρίση επιτροπής από διακεκριμένους συνθέτες και αρχιμουσικούς. Μετά το πέρας της συναυλίας η κριτική επιτροπή θα επιλέξει τρία (3) έργα που θα βραβευτούν.
Μέλη της κριτικής επιτροπής είναι οι: Χρήστος Ζερμπίνος συνθέτης, μέλος του ΔΣ της ΕΛΣ, καθηγητής ανώτερων θεωρητικών και σύνθεσης | Ιάκωβος Κονιτόπουλος συνθέτης, μαέστρος, Γεν. Γραμματέας της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών | Ιωσήφ Παπαδάτος συνθέτης, καθηγητής σύνθεσης, πρόεδρος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, Α’ Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών | Χρήστος Σαμαράς συνθέτης, καθηγητής σύνθεσης του Τμήματος Μουσικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης | Μιχάλης Τραυλός συνθέτης.
Στη συναυλία θα παρουσιαστούν οι νέοι συνθέτες με τα έργα τους:
1. Δημήτρης Τσιμπάνος: Ο χορός των ξωτικών (2014), για ενόργανο σύνολο.
«Το έργο γραμμένο μέσα στο 2014 αποτελείται από τέσσερα μέρη – καταστάσεις ενταγμένα σε ένα ενιαίο σύνολο, και μία coda για το φινάλε του κομματιού. Ο τίτλος προέκυψε από μία από τις «καταστάσεις» τού εν λόγω έργου».
2. Άγγελος Μαστραντώνης: Carthago_Delenda_Est(2014),για ενόργανο σύνολο.
«Ο Κάτων ο Πρεσβύτερος (234 π.Χ.- 149 π.Χ.) αποτέλεσε εξέχουσα μορφή της ρωμαϊκής πολιτικής ζωής. Ο συντηρητισμός του εκφράστηκε, κατά κύριο λόγο, μέσω της πεποίθησης ότι η αλληλεπίδραση με τον ελληνικό πολιτισμό και, σε γεωπολιτικό επίπεδο, η μετατροπή της Ρώμης από πόλη-κράτος σε αυτοκρατορία απορρίπτει τα χαρακτηριστικά της αγροτικής και στρατοκρατικής κοινωνικής δομής, εκφυλίζοντας την παραδοσιακή ηθική.
Η φράση Carthago delenda est ή, όπως απαντά συνήθως στο τέλος των αγορεύσεών του, Ceterum autem censeo Carhaginem esse delendam, μεταφράζεται ως εξής: «Και κατά την άποψή μου, η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί»…».
3. Ειρήνη Χατζηθέμελη: Annus Rubini (2014), για ενόργανο σύνολο.
«Η χρονιά του ρουμπινιού. Η χρονιά που η δρυς ντύνει τον κορμό της με έναν ακόμα δακτύλιο, τον πορφυρόχρωμο, τον πιο σπουδαίο. Σπουδαίος για την ξεχωριστή ομορφιά του, αλλά και γιατί κλείνει μέσα του όλους τους άλλους δακτυλίους – διαδοχικά ορόσημα μιας σπουδαίας διαδρομής – ακτινοβολώντας το απόσταγμα της πείρας και της σοφίας τους. Το έργο Annus Rubini γράφτηκε το καλοκαίρι του 2014, για σύνολο 8 εκτελεστών».
4. Λίνα Τόνια: Labyrinth (2014), για ενόργανο σύνολο.
«Το έργο βασίζεται στη δημιουργία ενός χαοτικού ηχητικού περιβάλλοντος, όπου το πιάνο έχει κύριο, καθοδηγητικό ρόλο. Ενισχύεται συνεχώς μια συνεχόμενη κίνηση στροβιλισμών. Οι χαρακτηριστικές κυκλικές κινήσεις, σε συνδυασμό με τα γρήγορα tempi, δίνουν την αίσθηση ενός λαβύρινθου. Συμβολικά το πιάνο καθορίζει το «Ένα» και διαχέει την ενέργεια γύρω του, έχοντας την τάση να παρασύρει το «Όλο», που απαρτίζεται από το οργανικό σύνολο. Η μουσική ροή εναλλάσσεται μεταξύ των δύο αυτών στοιχείων πλέκοντας τη συνέχεια του έργου με εμφανή ένταση. Η αντίθεση αυτή δημιουργεί μικρές κορυφώσεις και συνεχόμενες μουσικές εκρήξεις».
5. Μαρία Γούβαλη: Constructions for a picture (2014), για ενόργανο σύνολο.
«Γράφτηκε τον Οκτώβριο του 2014. Βασική του ιδέα είναι η δημιουργία μιας στατικής κατάστασης που θα εξελίσσεται συνεχώς μέσα στο χρόνο, μέσω διαρκών εσωτερικών κινήσεων. Η χρήση και η οργάνωση του υλικού εξυπηρετεί τη δομή και το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα της βασικής ιδέας του έργου. Τα τρία μέρη του δομούνται μέσω του μετασχηματισμού του ηχοχρώματος και της υφής και ενοποιούνται με μικροκορυφώσεις. Ο τίτλος χαρακτηρίζει απόλυτα το έργο, μιας και οι ηχητικές εντυπώσεις που δημιουργούνται λειτουργούν ως δομικά στοιχεία μιας κατασκευής που έχει την ανάγκη μιας ολοκληρωμένης κατάστασης–«εικόνας» με αρχή, μέση και τέλος».
6. Γιώργος Παπαμήτρου: Φρεναπάτη (2014), για ενόργανο σύνολο.
«Φρεναπάτη: η πλάνη των αισθήσεων, η απόσπαση από την πραγματικότητα, είναι κάποιες φορές πιο «δική μας» και πιο αδιάψευστη από την αλήθεια. Μια ιδέα που διέπει τη ζωή, της δίνει νόημα και πολλές φορές την προδίδει. Στο έργο χρησιμοποιείται ως βασικό δομικό στοιχείο συγκεκριμένο φθογγικό υλικό, το οποίο άλλοτε μετασχηματίζεται και άλλοτε καταργείται, δίνοντας τον πρώτο ρόλο σε ηχοχρωματικές υφές. Υπάρχουν εναλλαγές μεταξύ ανεξάρτητων κινήσεων και κινήσεων κατά ομάδες οργάνων, ενώ η ροή διακόπτεται συχνά χωρίς να χρησιμοποιούνται συγκεκριμένα ρυθμικά μοτίβα».
Παίζει το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής:
Ιβόνα Γκλίνκα φλάουτο, Γιάννης Τσελίκας όμποε, Γιάννης Σαμπροβαλάκης κλαρινέτο, Μαξίμ Μανκόβσκι κρουστά, Βίκυ Στυλιανού πιάνο Στέλλα Τσάνη βιολί, Λευκή Κολοβού βιολοντσέλο, Γιώργος Αρνής κοντραμπάσο.
Μουσική Διεύθυνση: ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Υπεύθυνος Συγκροτήματος: Ιάκωβος Κονιτόπουλος
Πληροφορίες: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τηλ. 2107282333